Chamstwo nasze. Takie powszednie

Hanna Wieczorek

Zacznę od przypowieści, która opiera się na stareńkim opowiadaniu science fiction. Otóż według autora owej opowieści ludzie dzielą się na „cebule” i „marchewki”. Jak wiadomo, te pierwsze są chamskie, wepchną się przed ciebie do kolejki, mięsem rzucą i za nic mają potulne, kulturalne, przestrzegające norm społecznych „marchewki”. Z niejakim zdziwieniem spostrzegłam ostatnio, że „cebule” tak się rozepchnęły w naszym życiu, że „marchewek” już właściwie nie słyszę i nie widuję.

Język władzy

Nie, tym razem nie będzie o propagandzie. tylko o języku. Bo przecież język, którym posługuje się polityk, jest orężem politycznym.

Językoznawca z Uniwersytetu Wrocławskiego, prof. Irena Kamińska-Szmaj w swoim tekście „Zdobywanie władzy -zawłaszczanie języka (akcje propagandowe poprzedzające powstanie PRL)” stwierdziła: „Każda władza używa języka jako narzędzia do pozyskiwania zwolenników, do kierowania ich postawami i zachowaniami. W każdym myśleniu i działaniu propagandowym najważniejsze staje się dążenie do kierowania emocjami, namiętnościami i uczuciami swoich potencjalnych wyborców”.